به نقل از «همشهری آنلاین»

نکته بهداشتی روز: دیابت شکننده

تاریخ انتشار: ۴ آذر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۱۶۱۴۱۳

این نوسان‌های قند خون می‌تواند بر کیفیت زندگی شما تأثیر بگذارد و حتی منجر به بستری شدن در بیمارستان شود.

با توجه پیشرفت‌های به دست آمده در کنترل دیابت بروز این عارضه غیر معمول است. با این وجود، هنوز هم ممکن است در افراد مبتلا به دیابت رخ دهد. در برخی موارد، نشانه‌ای از این است که قند خون شما به خوبی کنترل نشده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

بهترین راه برای پیشگیری از دیابت شکننده پیروی از برنامه مراقبت از دیابت ایجاد شده توسط پزشک شما است.

عوامل خطرساز برای دیابت شکننده

بزرگترین عامل خطر برای دیابت شکننده، داشتن دیابت نوع ۱ است. دیابت شکننده به‌ندرت در افراد مبتلا به دیابت نوع ۲ رخ می‌دهد. برخی از پزشکان آن را به عنوان یک عارضه دیابت طبقه‌بندی می‌کنند، درحالی‌که دیگران آن را یک زیرگروه از دیابت نوع ۱ در نظر می‌گیرند.

در دیابت نوع ۱ میزان‌های قند خون ممکن است بین میزان‌های بالاتر از حد طبییعی (هیپرگلیسمی) و میزان‌های پایین‌تر از حد طبیعی (هیپوگلیسمی) نوسان کند و این نوسان‌های شدید به اصطلاح یک اثر خطرناک «رولر کاستر» (roller (caster ایجاد می‌کند. این نوسان‌های میزان گلوکز می‌توانند سریع و غیرقابل‌پیش‌بینی باشند و باعث علائم شدیدی شوند.

علاوه بر داشتن دیابت نوع ۱، خطر ابتلا به دیابت شکننده در این موارد بیشتر می‌شود:

- زن باشید

- اختلالات هورمونی داشته باشید

- اضافه‌وزن داشته باشید

- کم‌کاری تیروئید داشته باشید

- در ۲۰ یا ۳۰ سالگی باشید

- به طور مرتب تحت استرس شدید باشید

- افسردگی داشته باشید

- به گاستروپارزی (فلج معده) یا بیماری سلیاک مبتلا باشید

درمان دیابت شکننده

با متعادل کردن میزان قند خون می‌توان این عارضه را کنترل کرد. ابزارهایی که می‌توانند در این کار به شما کمک کنند عبارت‌اند از:

پمپ انسولین زیرپوستی: هدف اصلی برای افراد مبتلا به دیابت شکننده، هماهنگ کردن بهتر مقدار انسولین مصرفی با میزان نیاز فرد به این هورمون در هر زمان است. این پمپ، مؤثرترین ابزار برای کنترل دیابت شکننده است.

شما این پمپ کوچک را به کمربند یا جیبتان متصل می‌کنید. پمپ به وسیله لوله باریک پلاستیکی به سوزن متصل است. شما سوزن را زیر پوست فرو می‌کنید. با این کار این سیستم شبانه‌روزی بر روی بدنتان نصب می‌کنید و این پمپ به طور مداوم انسولین را وارد بدنتان می‌کند. استفاده از این پمپ نه‌تنها به حفظ سطح پایدار انسولین بلکه حفظ میزان متعادل قند خون کمک می‌کند.

پایش مداوم میزان قند خون: کنترل معمول دیابت شامل آزمایش مرتب خون برای بررسی میزان قند خون یا گلوکز، اغلب چند بار در هر روز است. در دیابت شکننده، این آزمایش‌ها ممکن است برای کنترل میزان قند خون کافی نباشد.

در پایش مداوم قند خون، یک حسگر یا سنسور زیر پوست قرار داده می‌شود. این حسگر به‌طور مداوم میزان گلوکز بافت‌ها را شناسایی می‌کند و وقتی این میزان‌ها خیلی بالا یا خیلی پایین می‌روند، شما را آگاه می‌کند. این وسیله به شما امکان می‌دهد مشکلات قند خون خود را سریعاً درمان کنید.

گزینه‌های درمانی دیگر:‌دیابت شکننده اغلب به کنترل دقیق خون پاسخ مثبت نشان می‌دهد. با این حال، برخی افراد مبتلا به این عارضه علی‌رغم درمان، همچنان دارای نوسان‌های شدید قند خون هستند. در موارد نادر، این افراد ممکن است نیاز به پیوند لوزالمعده داشته باشند.

لوزالمعده شما در پاسخ به میزان قند خون یا گلوکز هورمون انسولین ترشح می‌کند. انسولین به سلول‌های بدن دستور می‌دهد تا گلوکز را از خون بگیرند تا سلول‌ها بتوانند از آن به عنوان انرژی استفاده کنند.

اگر لوزالمعده شما به درستی کار نکند، بدنتان نمی‌تواند قند خون را به درستی سوخت‌وساز کند.

یک بررسی منتشرشده در ژورنال Diabetes Care نشان داد که پیوند لوزالمعده موفقیت بالایی در کنترل دیابت شکننده دارد.

درمان‌ها دیگری هم در حال ایجاد هستند. به عنوان مثال، یک لوزالمعده مصنوعی در حال حاضر در یک پروژه مشترک بین دانشکده مهندسی کاربردی هاروارد و دانشگاه ویرجینیا در حال آزمایش است. این لوزالمعده مصنوعی یک سیستم پزشکی است که نیاز به مدیریت دستی پایش گلوکز و تزریق انسولین را برطرف می‌کند.

سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) در سال ۲۰۱۶ یک لوزالمعده مصنوعی به صورت «یک سیستم حلقه بسته هیبریدی» را تأیید کرد که هر پنج دقیقه یک بار در طول شبانه‌روز میزان قند خون شما را آزمایش و به صورت خودکار انسولین مورد نیازتان را تزریق می‌کند.

کد خبر 810491 برچسب‌ها مجله نکته بهداشتی روز مجله دیابت

منبع: همشهری آنلاین

کلیدواژه: مجله نکته بهداشتی روز مجله دیابت افراد مبتلا میزان قند خون داشته باشید دیابت نوع ۱ میزان ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۱۶۱۴۱۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

۸ نکته درباره‌ افکار و خطاهای شناختی/ چطور خشم خود را کنترل کنیم؟

همه انسان‌ها از استعداد لازم برای منفی فکرکردن برخوردارند. گرچه ممکن است بیماران مبتلا به بیماری‌های روان‌پزشکی یا کسانی که افسردگی، خشم، اضطراب، ترس وعشق را تجربه می‌کنند، در مقایسه با افراد عادی افکارغیرمنطقی و منفی بیشتری داشته باشند. 

افراد به‌هنجار و عادی نیز در موقعیت‌های خاص مانند زمانی که هیجان خاصی را تجربه می‌کنند، آمادگی تولید افکار منفی را دارند. بنابراین یکی از راه‌های به دام کشیدن افکار منفی، توجه به هیجانات است.

وقتی برانگیخته هستید یا زمانی که در حال گذر از مرحله‌ پیش از خشم به مرحله‌ خشم و پرخاشگری هستید، بدانید که «افکار برانگیزاننده» نقش کلیدی را بازی می‌کنند و کنترل خشم بدون مهار این افکار امکان پذیر نیست. از طرفی برانگیختگی و هیجان، در فرآیند پردازش اطلاعات تداخل ایجاد می‌کنند و سبب می‌شوند که فرد به گونه‌ای خاص فکر کند. سوگیری در پردازش اطلاعات که تحت تأثیر خطاهای شناختی است، نه تنها به خشم دامن می‌زند، بلکه فرد را از دسترسی به اطلاعات ناب نیز محروم می‌کند. اولین گام شناسایی خطاهای شناختی در فکر است. این خطاها عبارتند از:

۱- برچسب‌ها:

برچسب‌هایی مانند بی انصاف، گستاخ، احمق، سوء استفاده‌گر، رذل و... می‌توانند شما را خشمگین‌تر کنند و به همین دلیل واکنش‌های پرخاشگرانه‌ شدیدتری از خود نشان دهید. زیرا برچسب‌هایی که به دیگران می‌زنید، سبب می‌شود که دیگران را تحقیر یا سرزنش کنید و دقیقاً به خاطر همین برچسب‌ها، حق مسلم خود می‌دانید که آنها را بکوبید یا زیر سؤال ببرید. شما ممکن است حتی به خودتان برچسب‌هایی مانند از بدشانسی من است، آدمی ابله‌تر از من پیدا نکردند ، از بس ملاحظه کار هستم چنین دردسرهایی برای من پیش می‌آید بزنید.

حال وقتی به خود یا دیگری برچسب می‌زنید از خود بپرسید آیا کلی قضاوت نمی‌کنم؟ این برچسب مرا بیشتر عصبانی می‌کند یا آرام می‌کند؟ پاسخ دادن به این سؤالات می‌تواند به شما کمک کند تا برچسب زدن را متوقف کنید و برچسب ها را زیر سؤال ببرید. برای مثال ممکن است فردی در بسیاری از زمینه ها مسئولانه عمل کند اما در زمینه‌ی خاصی غیرمسئول باشد پس نمی‌توان به او برچسب کلی زد.

۲- قصد و عمد:

اگر کسی به شما وعده‌ای دهد و نتواند در زمان مقرر شده به وعده‌ی خود عمل کند، ممکن است دلایل زیادی برای این خلف وعده وجود داشته باشد اما اگر پیش خود فکر کنید که حتماً قصدی در کار بوده و فرد از روی عمد دست به چنین کاری زده است، خشمگین می‌شوید؛ زیرا احساس می‌کنید از شما سوء استفاده شده است. در این حالت نمره‌ی برانگیختگی شما در چند ثانیه از ۳ به ۱۰ می‌رسد و به سرعت به مرحله‌ی خشم و پرخاشگری می‌رسید، زیرا وقتی احساس کنید قربانی هستید و طرف به عمد خواسته است برای شما مشکلی ایجاد کند، تنها با تنبیه و حمله به طرف مقابل آتش خشم درون‌تان خاموش می‌شود. برای مثال، کسی گوشی تلفن را برنمی‌دارد و شما پیش خود می‌گویید: «عمداً گوشی را برنمی‌دارد و پاسخ تلفن مرا نمی‌دهد.»

۳- ذهن خوانی:

خواندن ذهن دیگران، عادت بیمارگونه‌ی بسیاری از انسان هاست. زمانی که هیجان خاصی را تجربه می‌کنیم، بیشتر از مواقع دیگر به ذهن خوانی دست می‌زنیم. وقتی اندکی برانگیخته هستید و میزان برانگیختگی شما به نمره‌ی ۳ یا ۴ رسیده است، تنها یک یا دو ذهن خوانی کافی است که به نقطه‌ی انفجار برسید. وقتی ذهن‌خوانی می‌کنید در مورد این که دیگران چه فکرهایی درباره شما دارند، پیش خودتان حدس‌هایی می‌زنید و سپس فرض را بر این می‌گذارید که این فرض‌ها درست است و دیگران در مورد شما این گونه فکر می‌کنند.

۴- فاجعه سازی:

فاجعه سازی از اتفاق پیش آمده یا عملکرد طرف مقابل می‌تواند شما را از نقطه‌ ۰ به نقطه  ۱۰ در مقیاس برانگیختگی برساند. فاجعه‌سازی اغلب در قالب جملات این وحشتناک است، فاجعه است و  غیرممکن است، می‌باشد.

نوع دیگری از فاجعه‌سازی «مطلق نگری» است. مطلق نگری در برابر نسبی‌نگری قرار دارد و با واژه‌هایی مانند «او همیشه... او هیچ وقت..... او هرگز...» همراه است.

طبیعی است که وقتی احساس قربانی شدن کنید، یا احساس کنید دیگری نسبت به شما ظلم کرده است و حق شما را تضییع نموده است، احساس خشم کنید و دست به پرخاشگری بزنید. برای مقابله با بزرگ‌نمایی و فاجعه‌سازی از فنون همدلی، پرس وجو، کاوش و بررسی سود و زیان استفاده کنید.

۵- دنبال مقصر گشتن:

در صورتی که با مشاهده‌ی یک رویداد ناخوشایند، درصدد یافتن یک فرد مقصر یا گناه کار باشید تا همه‌ی تقصیرها را به گردن او بیندازید، خشمگین‌تر خواهید شد و ممکن است دست به پرخاشگری بزنید. برای مثال: همه اش تقصیر اوست. اگر او دیر نمی‌کرد این اتفاق نمی افتاد.

به جمله‌ی بالا نگاه کنید و تأثیر آن را در ایجاد خشم ببینید.

۶- نتیجه‌گیری شتاب‌زده:

از یک رویداد یا اتفاق خاص، سریع نتیجه گیری می‌کنید و بر اساس آن واکنش نشان می‌دهید. برای مثال، اگر کسی به موقع سر قرار حاضر نشود، بلافاصله نتیجه می‌گیرید که شما را عمدا معطل کرده و سر کار گذاشته است. با این نتیجه‌گیری زودرس، به سرعت خشمگین می‌شوید و واکنش منفی نشان می‌دهید.

۷- پیش‌بینی منفی:

پیش‌بینی منفی رفتارهای احتمالی دیگران، می‌تواند برانگیزاننده خشم باشد. برای مثال کسی از شما کتابی امانت می‌گیرد و به موقع به شما نمی‌رساند با خود می‌گویید: «اگر با او برخورد نکنم و به اصطلاح او را سر جایش ننشانم دفعه‌ بعد هم این کار را خواهد کرد.» «اگر از من حساب نبرد به این رفتارها ادامه خواهد داد.» همان طور که می‌بینید پیش‌بینی منفی برای رفتار دیگران می‌تواند برانگیزاننده‌ی خشم باشد و سبب می‌شود واکنش منفی شدیدی از خود نشان دهید.

۸- تعمیم:

در تعمیم فرد با استفاده از کلماتی مانند «همیشه»، «هرگز»، «هیچوقت» یک رویداد را تعمیم می‌دهد. برای مثال: «دیر کردن کار همیشگی‌اش است.»

الهه ضمیری - خبرنگار تحریریه جوان قدس